Maski-Przebrania codzienne .

Ostatnio zobaczyłam na pewnym funpage zdjęcie klauna. I tak sobie pomyślałam, że każdy jest takim klaunem. śmiesznie to brzmi, ale tak jest.
Klaun to osoba która ma wymalowaną twarz i ta twarz uśmiecha się do innych ludzi, rozbawia dzieci itp. No właśnie.. tylko tak jak napisałam wcześniej, to ta twarz się uśmiecha a nie ta osoba.
A więc zacznę od tego, że każdy człowiek zakłada taką maskę codziennie. Zależnie od nastroju. Nie da się być przez cały dzień w 100 % sobą, mimo tego że może nam się tak wydawać. No bo patrząc na to inaczej.. kiedy nas ktoś urazi czy poruszy nasz słaby punkt, to by zatrzymać dystans trzeba zachować swój gniew, smutek, czy złość i śmiać się razem z tą osobą która jest dla nas niemiła. Albo inny przykład.. Dla kogoś kogo kochasz musisz ustąpić pewną rzecz, na którą Ty czekałeś tyle czasu. Wiesz, że ta druga osoba może być szczęśliwsza od Ciebie jeśli dostanie to co Ty miałeś w zasięgu ręki. Coś na czym Ci bardzo zależało. Ale przecież tej osobie tego nie powiesz, bo nie przyjęłaby tego wiedząc o tym jak Ty się czujesz. A właśnie chodzi o to by tą drugą osobę uszczęśliwić. Następny przykład to jak mamy zły nastrój, jesteśmy smutni, nie widzimy sensu życia w pewnym dniu lub przez pewien czas.. Wtedy ukrywamy to przed innymi osobami. Bo są ludzie którzy będą się o Ciebie martwić, a tego nie chcemy. Są też ludzie którzy zapytają tylko z ciekawości  by przekazać informację innym. Ale są też takie osoby, które wykorzystają Twoją załamkę przeciwko Tobie. Dlatego my próbujemy ukryć swój zły humor pod `maską` . Jeszcze inna sytuacja to jak próbujemy się dostosować do otoczenia, by nas ludzie zaakceptowali i lubili. Próbujemy ich naśladować  tylko po to by nas nie odrzucili od siebie. To jest schowanie prawdziwego `Ja` w kieszeń. Są jeszcze tysiące takich przypadków, ale nie będę się rozpisywać bo już wiadomo o co mi chodzi. A więc w ten sposób można określić ludzi `klaunami`. Ludzie nie mający swojego zdania też można tak nazwać. Kazdy ma kilka takich swoich masek, które są nam niezbędne... A teraz po zdefiniowaniu tego tematu, patrząc na drugiego człowieka można spostrzec, że też w tej chwili nie jest sobą. Zastanawiać się jaki tak naprawdę jest i co chce ukryć.

Pieniądze, życie materialne .

Pieniądze nie są w życiu ważne, ale nie da sie bez nich żyć. Żeby spełnić swoje marzenia trzeba mieć pieniądze. Przecież tylko dzięki tym papierkom i monetom teraz możemy żyć normalnie.. No w sumie przeżyć. Żywność, lekarstwa, ubrania, imprezy, rzeczy niezbędne nam do życia np. Komórka, komputer z internetem, TV itp.., dla kobiet kosmetyki, perfumy, książki do szkoły, utrzymanie dziecka, itp itd. to wszystko nas kosztuje.. Wszystko. Nie ma nic za darmo. Cokolwiek byśmy chcieli zrobić to na każdym kroku są pieniądze. Rozwijanie swoich umiejętności, talentów.. też kosztuje, bo żeby stworzyć arcydzieło na płótnie potrzebne są do tego materiały. By stworzyć zespół są potrzebne do tego instrumenty itp, by być wielkim kucharzem niezbędne są przyrządy kucharskie i oczywiście żywność... i wymieniając tak jeszcze pare rzeczy, zawodów , można wywnioskować z tego że życie to pieniądz. To co się stało, to jest nie do pojęcia. By zadbać o siebie też są potrzebne papierki, za które kupimy różne rzeczy.. Mało pracy i wszystko drogie. I ceny z dnia na dzień się podwyższają. Ludzie nie mają czasu na swoje przyjemności i potrzeby, bo ciągle pracują. Nie sztuką jest coś kupić i to mieć. Sztuką jest to utrzymać jak najdłużej.

Narodziny
Zabawa
Przedszkole
Szkoła
Życie
Praca
Śmierć

Tak oto wygląda nasz plan na całe życie. Niezbyt ciekawie.
A więc morał z tego taki, że jeśli chce się mieć dobre Wakacje, czas wolny czy świetne wspomnienia trzeba mieć pieniądze. Tak samo jak żeby mieć rodzinę i ją utrzymać też trzeba mieć pieniądze.. A także by cokolwiek w życiu utrzymać posiadanie pieniędzy też wtedy wchodzi w grę..
Wszędzie te monety.

Co jest dla ciebie ważne?

Zastanawialiście się kiedyś, co jest dla Was ważne?
Kilka dni temu zobaczyłam na przystanku plakat na którym było napisane `Co jest dla Ciebie ważne?` I wtedy jadąc tramwajem zastanawiałam się nad tym. Nie wiedziałam, że to pytanie da mi tyle do myślenia.. Zastanawiałam się, co by było jakbym straciła pewne osoby.. I te osoby które wydawały się dla mnie w miare ważne, okazało się że jednak takie nie są. Nie odczułam smutku ani może lekkiego bólu. Może poczułam rozczarowanie? Sama nie wiem. I do końca na to pytanie nie umiem sobie odpowiedzieć. To jest takie dziwne. Rzeczy które wydawały się być oczywiste, stały się dla mnie nie do odgadnięcia. Mam wątpliwości co do tego. Sama nie wiem do czego dążę i jaki jest mój cel. Im więcej myślę, tym więcej mam problemów. Ale nie umiem inaczej. Bo cokolwiek bym zrobiła, jakkolwiek bym się starała to nic nie zmienie, a może i nawet pogorsze sytuację.Sama nie wiem czy ja jestem też ważna dla tych ludzi, na których mi zależy. Myślę, że tak, a jeśli się mylę, to kiedyś się o tym dowiem. Warto się zastanowić nad takimi rzeczami, bo to jest ważne w naszym życiu.